A holiday at home..

Tsja daar zit ik dan weer met m’n laptopje op schoot, nu op de zolder kamer bij m’n moeder thuis. Ik wilde even een begin maken aan mijn blog. Nog een week te gaan en dan vertrek ik weer naar Australië.. Het is onvoorstelbaar hoe ver weg Australië vanaf hier lijkt. Het lijkt bijna onwerkelijk dat ik daar het afgelopen jaar ben geweest. Het voelt in Nederland weer zo veilig en vertrouwd. Het is ontzettend fijn om tijd door te brengen met familie en vrienden, iets wat ik in Australië echt wel mis.. Ik heb de afgelopen dagen ontzettend moeten multi taksen om al mijn verplichtingen en visite’s in te plannen. Gelukkig zijn alle dingen die ik doe erg leuk. Alleen mijn tijd in Nederland voelt erg kostbaar wat me soms een onrustig gevoel geeft. Ik besef me natuurlijk heel goed hoeveel lieve mensen ik ken en dat ik die straks weer moet missen. Als ik dan na mijn bezoek bij iemand weg rijdt, zit ik soms met tranen in m’n ogen in de auto.. Het is zo tegenstrijdig. Gelukkig staat iedereen die ik lief heb achter mijn beslissing om terug te gaan. Omdat zij weten hoe belangrijk dit voor mij is. Er is voor mij gewoon nog zoveel te zien en te doen in Australië.

En dan zit ik ineens een week later weer in het vliegtuig, onderweg naar Perth met een tussen stop in Dubai. Het lijkt onwerkelijk, zo snel dat de weken voorbij zijn gevlogen. Ik zit toch enigszins met gemengde gevoelens in het vliegtuig. Aan de ene kant ben ik erg blij dat ik de warmte weer ga opzoeken, dat ik Trent weer kan zien en dat ik weer een jaar lang mag gaan genieten van het prachtige land, met weer een aantal coole trips op de planning. Maar aan de andere kant heb ik net weer afscheid moeten nemen van iedereen die me lief is.

Deze keer voelde thuis komen voor mij heel anders, ik voelde een verschil met vorig jaar. Ik voel nu pas hoe erg ik eigenlijk echt ben veranderd. Niet kwa uiterlijk of kwa persoon, maar kwa persoonlijkheid. Ik voel een bepaalde rust, ik voel me zelfverzekerder en ik ben voor eens in m’n leven blij met wat ik heb. Ook weet ik na weg te zijn geweest heel goed wie dicht bij mij staan en wie me dierbaar zijn.

Zoals mijn lieve zusje, waar ik de afgelopen drie en een halve week mee samen heb gewoond. We hadden tijd om weer eens heerlijk ouderwets te zitten kletsen, samen te staan tutten, elkaars haren te doen, de dingen te doen die zusjes met elkaar doen. Wat ik het meest gemist heb, is hoe we soms zonder met elkaar te praten dingen van elkaar weten. Of soms in lachen uitbarsten terwijl niemand er iets van begrijpt. We vertellen elkaar alles, zonder schaamte en we hebben dezelfde humor.

Mijn lieve mem, waar ik deze drie en een halve week mocht logeren. Waar elke avond een heerlijke maaltijd op tafel stond, waar de was voor me werd gedaan en ik koester de momenten dat we even een goed gesprek hadden met een drankje erbij.

Heit, waar ik op zondag meestal een bakje thee ga halen met gebak. En als ik dan weg ga krijg ik een dikke knuffel en een fijnere knuffel dan die van heit kan ik me niet voorstellen.

En dan mijn oom en tante die onverwachts op de stoep stonden, gewoon omdat ze niet konden geloven dat ik weer terug was. Mijn vrienden en vriendinnen met wie ik weer even wat tijd heb door gebracht. Ik heb onder andere twee nachten bij mijn vriendinnetje in Schiedam gelogeerd, we hebben samen zitten ouwehoeren, hebben heerlijk gegeten en gedronken. Ik heb een nachtje gelogeerd bij mijn vriendin die afgelopen jaar is gaan samenwonen. We hebben een avondje onder de afkapping achter in de tuin gezeten, bij de open haard, met een rosé biertje en een goed gesprek. Ik ben op bezoek geweest bij mijn nicht en haar dochtertje van 8 maanden, die ik nog niet eerder had gezien. Ik ben op bezoek geweest bij een goede vriend om zijn mooie dochter van een half jaar oud te ontmoeten. Ik ben een dagje met m’n maatje mee geweest op de vrachtwagen. Ik mocht een nachtje bij mijn vriendin en haar man logeren, waar ik onder andere heb kunnen spelen met hun zoontje van twee jaar oud. Daarnaast alle lunches, bakjes thee, verjaardagsfeestjes en de ouderwetse avondjes in Café Neys hebben mijn tijd thuis doen omvliegen.

Afgelopen vrijdag heb ik samen met mijn oom, tante, twee nichtjes, mijn achternichtje, mijn moeder, haar vriend en m’n zusje bij mijn pake zitten Chinezen. Het was erg gezellig.
Op zaterdag ben ik met m’n zusje en wat vriendinnen naar het Flaeijelfeest geweest. Van te voren even borrelen, op tutten en dan het feest in. Zoals altijd raak je elkaar kwijt en gaat ieder zijn eigen weg. Het leuke is dat dat niet uitmaakt..
De volgende ochtend werd ik wakker en dacht ik heel even dat ik te oud was om dit soort feest avonden te overleven. Maar ik had het mis.. Haha.. Na een ontbijtje en een douche was ik er weer. Ik ben naar Heerenveen gereden waar we bij 'T Gerecht op het terras hebben gezeten. Heerlijk met een hapje en een drankje in de zon. Waar mijn ouders, zusje, mijn oppasgezin en wat vrienden zich hadden verzameld. En dan komt dat moment van afscheid nemen.. En dat doet best wel pijn..