Paleo
Blijf op de hoogte en volg Nynke
06 Maart 2015 | Australië, Rockingham
Zondag ochtend had ik geen wekker gezet. Ik heb een Paleo proof ontbijt gemaakt en daarna ben ik richting het strand gelopen. Ik had een les Stand Up Paddling geboekt bij een bedrijf in Rockingham. Je gaat met een surf board het water op en paddelt jezelf vooruit. Het lijkt heel makkelijk, maar wil je dit werkelijk goed doen dan is een les geen overbodige luxe. Het is een complete work out. De instructeur was een vriendelijke Australische man van eind veertig. Hij was erg fanatiek en zei dat ik een goede balans had. Voordat ik het wist had ik het onder de knie. Ik heb na de les nog een half uurtje alleen op het water gedobberd. Na de tijd ben ik over de markt gelopen en heb ik mezelf getrakteerd op een lunch bij mijn favoriete lunch café de Kent Street Deli. Het was een heerlijke dag!
De volgende ochtend moest ik weer vroeg op de boerderij aan het werk. Deze weken werk ik in de Grower shed. Hier verblijven onze tieners, de tieners waar uiteindelijk weer mee gefokt wordt. Uit het werk heb ik boodschappen gedaan, een power nap en hup weer door naar de sportschool. Toen ik thuis kwam heb ik snel mijn ontbijt en lunch voor de volgende dag voorbereid. Dat is het enige nadeel van bewuster en gezonder eten, het klaar maken van maaltijden kost vaak iets meer tijd. Maar het leuke is dat je veel nieuwe dingen leert eten. Er gaat weer een hele nieuwe wereld voor me open.
Woensdag ochtend onderweg naar het werk kreeg ik een klap band. Stond ik dan iets voor vijven in de ochtend langs de kant van de weg. Gelukkig stond ik 5 km van het werk op een binnen door weggetje. Toen ik de manager belde dat ik wat later kwam zei hij dat hij één van mijn collega’s naar me toe zou sturen om me te helpen. Ik deed de kofferbak open, haalde het reserve wiel en de krik eruit. Het was pikkedonker om me heen. Het was helder en de sterrenhemel was prachtig. Ik begon de wielbouten een beetje los te draaien, krikte de auto omhoog en daar was mijn collega ook al. Top! In vijf minuten had we het reserve wiel eronder en konden we naar het werk rijden. Daar hebben we alle banden opgepompt en ik was gered. Althans dat dacht ik. Op de terug weg naar huis zag ik het reservewiel bewegen, iets was niet goed. Dus ik maakte een stop langs de snelweg, ik baalde als een stekker en ik stapte uit de auto. Gelukkig reed Peter, de farm manager langs en stopte hij. De wielbouten waren niet geschikt voor dit reservewiel en ze waren iets los gekomen. Aangezien ik geen zin had in de kosten voor een sleepwagen besloten we om de boel aan de draaien en van de snelweg naar het dorp te rijden. Gelukkig ging dit allemaal goed. In het dorp zat een bandenboer en heb ik een paar nieuwe achter banden onder de auto gekregen. Ik was blij toen ik eenmaal thuis was, het was een warme lange dag geweest en ik was moe. Ik keek uit naar een douche en een goede nacht slaap.
Voordat ik het wist was het alweer weekend. Zaterdag ochtend kon ik eindelijk weer eens uitslapen. Nouja uitslapen, voor mij was het uitslapen. Ik zit nu met het werk natuurlijk weer in het vroege ritme en uitslapen betekend dan rond zes uur wakker worden. Ik heb me nog een keer omgedraaid en vervolgens werd ik om kwart over zeven weer wakker. Ik heb een glas lauw water gepakt en een citroen door de helft gesneden, het sap eruit geperst en dit met het water gemengd en opgedronken. Als je dat elke ochtend minimaal een half uur voor je ontbijt drinkt geeft dat je oa meer energie, bevorderd het je stoelgang, gewichtsverlies en ontdoet het je lever van gifstoffen. Ik heb voor mezelf nog snel een after work out breakfast smoothie klaar gemaakt, want om half negen stond ik weer ingeschreven voor een Hollywood sessie. Toen ik op de parkeerplaats uitstapte hoorde ik de muziek al galmen, een heerlijk begin van de dag! Het circuit was weer lekker pittig, maar met de muziek aan vergeet ik soms dat ik aan het trainen bent. Ik geef mezelf helemaal en in de tweede ronde lijkt het erop dat ik toch nog meer energie heb en nog meer, zwaarder of vaker de oefening kan doen. Ik merk aan mijn lichaam dat het minder moeite heeft met de inspanning dan voorheen. Maar ik ben bewuster met de oefeningen en de te trainen spiergroepen bezig. Ik heb inmiddels een aantal complimenten gekregen van mensen om me heen, dat ik er slanker en gespierder uit zie. En ook ik zelf merk dit behoorlijk. Het vet op mijn heupen, waarvan ik dacht die er nooit af te kunnen trainen, zijn weg. Mijn buik is strakker, mijn armen zijn gespierder en ik voel me steeds energieker. En dat na drie weken in de challenge. Dat beloofd nog wat.
Toen ik thuis kwam heb ik de auto maar eens gewassen. De laatste twee kilometer naar het werk rijdt ik over een gravel road en de auto was helemaal rood van het zand. En nu met z’n nieuwe bandjes verdiend hij wel een wasbeurt. Na een douche heb ik een boodschappenlijst gemaakt en ben ik naar het shoppingcenter gereden. Eenmaal weer thuis ben ik begonnen met het voorbereiden van een aantal maaltijden en in de avond heb ik lekker lui op de bank gehangen en een filmpje gekeken.
De volgende dag heb ik wat wasjes gedraaid, ons huisje gepoetst en in de middag heb ik samen met Dan een bakje thee gedronken. We hebben uren zitten kletsen en we hebben wat rondgelopen in het shoppingcenter. Ik heb de auto getankt en ik heb heel stiekem een pizza voor mezelf besteld. Ja ik weet het pizza is niet gezond en het staat niet op mijn menulijst. Maar zoals ik in mijn vorige blog zei ik ben niet op dieet ik probeer mijn levensstijl aan te passen en gezonder te eten. Ik ben op de bank gedoken, heb The Block gekeken en ben vroeg op bed gegaan.
Ik heb ook deze week weer full time op de boerderij gewerkt. Ik vind het heerlijk zo, het zijn vroege ochtenden en het werk wat ik doe is niet echt de carrière die ik voor mezelf in gedachten had. Maar het geeft me structuur, afleiding en ik heb een eigen inkomen, wat ik erg prettig vindt.
Trent was het laatste weekend van februari in Sydney. Hij is nu weer twee weken op zee, ze zijn onderweg naar het noorden. Nog drie weken te gaan voordat hij weer thuis komt. Ik ben aan het aftellen en kan niet wachten om hem weer te zien. Gelukkig gaat het dit keer gevoelsmatig sneller voorbij dan tijdens de eerste keer dat hij weg was. Ik geloof dat ik m’n draai inmiddels wat heb gevonden hier in Rockingham en ik ben op het moment wel tevreden met het rustige leventje wat ik nu leef. Ik ben veel op mezelf, maar ik moet zeggen dat ik dat niet zo erg vindt. Ik vermaak me wel met mezelf. Ik ben veel rustiger, gelukkig en dat was toch uiteindelijk het doel van mijn reis..
Afgelopen week is ons uiteindelijke verhuisdatum bekend geworden. Trent en ik hebben de huur opgezegd en per 1 mei verhuizen we naar Melbourne. We nemen 10 dagen de tijd om van Rockingham naar Melbourne te rijden. We hebben veel dingen moeten regelen met het verhuisbedrijf en zij komen 28 april al onze spullen inpakken en inladen. En dat is niet allemaal zomaar geregeld, de reis van Rockingham naar Melbourne is in totaal zo’n 3300km rijden. Naast dat proberen we vanaf hier ook een nieuwe woonplek te vinden in de omgeving van Melbourne. Trent zijn familie kan niet wachten om ons weer te zien en ook wij kijken er erg naar uit om meer tijd met hen door te brengen.
Ik ben afgelopen week druk bezig geweest met het uitstippelen van onze reis. Ik heb een lijst gemaakt met plekken die we willen bezoeken, waar we willen overnachten etc. Hopelijk kunnen we alles snel boeken zodat dat ook geregeld is.
Vrijdag uit het werk was ik erg moe, ik heb toen ik thuis kwam na een douche even een power nap gedaan. Ik heb eten gekookt en om zes uur had ik een Paleo workshop bij F45. Mandy de vrouw waar ik tijdens de open dag mee gesproken heb gaf de workshop. Het was erg interessant, ze vertelde over de basis van Paleo en op wat voor manier je deze kunt toevoegen in je leven. Ik heb weer ontzettend veel geleerd over gezonde voeding en keer op keer verbaasd het me hoe onwetend ik ben. Als maatschappij kopen we producten waarvan wij denken dat het gezond is, maar zodra ik etiketten begint te lezen schrik ik. Ik ben zo blij dat ik me hierin aan het ontwikkelen ben. Ik moet zeggen dat ik vind dat ik het waard ben, om goed voor mezelf te zorgen. Ik merk aan mijn lichaam dat het baat heeft bij gezonde voeding en het sporten wat ik nu doe.
Op de terug weg in de auto, had ik de muziek aan, en ineens brak het me op, er rolden een paar tranen over mijn wangen. Het besef wat ik hier nu heb opgebouwd, de mensen die ik door dit alles heb leren kennen, het gemis van Trent en mijn familie en vrienden in Nederland. Welke keuze ik ook maak, ik zal altijd een aantal mensen om me heen missen. Waar ook ter wereld, dat is denk ik de enige keerzijde van reizen..
-
08 Maart 2015 - 12:10
Sytske:
He nynke wer un moai verhaal. Mis dei ek!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley