Back to life, back to reality!

Vrijdag ochtend even hardlopen en om vijf uur ben ik weer begonnen met werken. Ik keek er een beetje tegen op, maar toen ik eenmaal op het werk was en al m'n collega's me enthousiast vroegen hoe m'n vakantie was geweest. En zeiden dat ze me gemist hadden deed dit me erg goed en had ik er meteen weer zin in. Ik heb een heerlijke gezellige dienst gedraaid. En ging met een fijn gevoel 's avonds weer naar huis. Net als de eerste dagen in Sydney, liep ik 's avonds weer trots langs de verlichte vlaggenmast in de Darling Harbour. Goh wat is het toch een prachtige stad Sydney.

Zaterdag heb ik weer een late dienst gedraaid. En op zondag stond er een kort dagje op het programma, een dagdienst van 12-17. Na m'n werk ben ik met een vriend naar Pancakes on the rock geweest. Het is zoals de naam al doet vermoeden een pannenkoeken restaurant. Ja en ik moest natuurlijk even testen of de pannenkoeken wel zo lekker zijn als die van ons, in Nederland.. Dus heb ik meteen maar twee besteld. Een naturel met walnoot, banaan en caramel ijs. En een chocolade pannenkoek met aardbeien, chocolade saus en chocolade ijs. Echt heerlijk! Na het eten hebben we een kijkje genomen in het Star casino, waar ik nog nooit was geweest. Wat een groot en gaaf casino zeg. Daar wil ik zeker een avondje heen met de meiden.. Op de terug weg heb ik een bakje thee gehaald en ben ik door de Darling Harbour naar huis gelopen. Even de wind door m'n haren. Toen ik thuis kwam zou ik lekker vroeg op bed, ik was moe van de wandeling en de lekkere thee.

Maar zoals bijna elke avond op het moment, facetime ik even met Trent. Ondanks dat we elkaar elke avond spreken hebben we elkaar ongelofelijk veel te vertellen. En voordat we het door hebben is het zomaar weer laat..

Maandag had ik weer een dagje vrij. Ik heb uitgeslapen, hard gelopen en ben samen met Nicky naar het park gegaan om lekker in de zon te liggen lezen. Na het lezen ben ik in slaap gevallen. Toen we wakker werden was de zon weg en had die plaats gemaakt voor een grijze lucht en koude wind.. We hebben samen met Amber boodschappen gedaan en hebben thuis lekker op de bank tapas gegeten.

Dinsdag was het dan zover, de grote dag waar heel Australië naar uit heeft gekeken, The Melbourne Cup. The Melbourne Cup is de grootste paardenrace in Melbourne op de 1e dinsdag van november. De race heeft als 2e naam "thé race that stops the nation". Want iedereen in Australië legt zijn werk opzij om in de middag naar de race te kijken of luisteren. De inwoners van de staat Victoria hebben zelfs een officiële vrije dag!
Wij hadden een groot buffet met 400 gasten. Alle gasten waren netjes gekleed en de vrouwen droegen hoedjes of andere tierelantijntjes in hun haren. Samen met de collega's hebben we een wedje gelegd op de paarden. Rond 3 uur was het dan zover 'the main race' fingers crossed. 3 minuten kijken naar een rennende paarden en echt iedereen was stil. Totdat de finish in zicht is, dan zijn er de laatste aanmoedigingen en barst iedereen in juichen uit! Nummer 6, Fiorente, heeft de race gewonnen. Na de race kreeg het personeel een glas champagne van de manager, om samen met alle collega's te toasten op deze dag! We made it!

Woensdag en donderdag stonden er weer twee late diensten op het programma. Het waren rustige diensten, alsof iedereen even moest bijkomen van de cup.

Vrijdag was ik weer een dagje vrij, het was een prachtige dag met een temperatuur van 30c. Ik ben tussen de middag opgehaald door een vriend en we zijn richting het Royal National Park gereden, het twee na oudste nationale park ter wereld, net een half uur rijden buiten Sydney. We gingen kajakken, hebben zo'n twee uur door het zoute water gepeddeld. Tussen de bergen door, schreeuwende kaketoes vlogen boven ons en allemaal geritsel vanuit de bosjes.. Maar wat was het rustgevend. Even uit de stad even lekker sportief bezig, heerlijk! Na onze kajak tocht zijn we verder gereden naar Wattamolla lagoon. Een veilige zwemplak gelegen tussen ruige kliffen. In de herfst en winterperiode is er een grote waterval. Maar die stond nu bijna droog. Boven op de 'waterval' stonden twee zusjes, uit Zweden, en een vriend van hun, uit Nieuw Zeeland, die van de waterval in het water wilden springen. Een van die meiden durfde niet te springen. Dus probeerde ik haar aan te moedigen, maar goed het was hoog, echt hoog.. En toen in één keer over blufte ze mij, ze zou alleen springen als ik ook ging.. Uuuuhhh… Tsja daar stond ik dan met m'n hoogtevrees. Maar wel een coole uitdaging.. Oké, dus shirt uit en na 5 minuten dubben heb ik samen met haar gesprongen.. Oh mijn god, tijdens de val had ik m'n ogen dicht en hield ik m'n neus dicht geknepen, wat duurde het lang voordat ik het water rijkte.. Maar wat gaf het een kick. De jongen heeft een filmpje gemaakt, hopelijk mailt hij die snel zodat ik hem kan posten.. We moesten via de rotsen weer omhoog klimmen en daarna hebben we met z'n allen een stuk gewandeld, waarna we uitkwamen op een prachtig strand. Wat een heerlijke dag. Ik was bij thuiskomst erg moe van de zon en het water.. Wat een dag.. Ik heb 's avonds lekker thuis om gehangen en ben niet laat op bed gegaan.

Vandaag en morgen weer twee lange diensten werken voor de boeg.. Back to life, back to reality!