Old to new..
Blijf op de hoogte en volg Nynke
05 April 2014 | Australië, Mandurah
Toen ik in Narrogin aankwam waren de kids waren blij me weer te zien. Ze vertelden me allemaal uitgebreid over hun weekend, zo te horen hadden het leuk gehad. Iedereen was moe en we zijn allemaal vroeg op bed gegaan. De volgende ochtend was Jodie vrij, ik heb de kids klaar gemaakt voor school en uitgezwaaid. De oppas kids kwam binnen, die heb ik voor de televisie gezet, zodat ik even met Jodie kon praten. Want ik moest haar vertellen dat ik had besloten om het boerderij werk te gaan doen. Toen ik het vertelde veranderde de uitdrukking op haar gezicht en viel ze stil. Ze leek teleurgesteld en de stilte was zo ongemakkelijke, zo één waarin je even niet weet wat je moet zeggen.. Ik heb Jodie alleen gelaten in de keuken en m’n ding gedaan met de oppaskids.. Op het einde van de middag, toen de andere kinderen terug waren van school, ging alles weer als van ouds.. Jodie en ik hebben samen pompoensoep gemaakt en zelfgemaakte saucijzenbroodjes gebakken.
Op dinsdag waren de kinderen vrij van school. Wegens de komende bezuinigingen in het onderwijs gingen de leraren protesteren. Het was een grijs en regenachtige dag en ik vond het maar koud, dus besloot de open haard aan te steken. Ondertussen was ik een Barbie film aan het downloaden voor de meiden. Die hebben we in het begin van de middag met z’n drieën gekeken. Aan het eind van de middag vond Jodie dat de kids wel wat klusjes konden doen, dus de achter tuin moest worden opgeruimd en aangeveegd door de jongens en de meiden moest de slaapkamers opruimen. Na het eten heb ik Jodie eraan herinnerd dat mijn visum papieren nog getekend moesten worden, dus ze is in de avond langs haar vader gegaan en die heeft mijn papieren getekend.
Toen de meiden op bed lagen hebben Trevor, Jodie en ik een spannend bordspel gespeeld met de jongens. Een van de jongens was zo bang dat hij niet meer mee wilde doen. Om negen uur lag iedereen op bed en dat was mijn laatste avondje.
De volgende ochtend was het mijn laatste ochtend met de kids. Jodie was weer aan het werk. Hup kids uit bed, omkleden, lunch klaar maken, haren doen, tanden poetsen en naar school. IJverig als ik ben mijn beddengoed in de was, de vaatwasser aan, de keuken schoonmaken, stofzuigen, m’n spullen in de auto en gaan.. Onderweg heb ik me fijn geïrriteerd aan de road trains die bij elke heuvel vaart verminderen en aan alle weg werkzaamheden. Ik geloof dat ik daarin een echte Nederlander ben.. Toen ik in Rockingham aankwam kreeg ik bericht van Dolly, zij is de Nederlandse mevrouw met een paarden fokkerij net boven Perth. Ze wil me graag aan het werk hebben. Ik heb haar verteld dat ik net een ben begonnen op de varkensboerderij, maar dat ik eerst een maand contract heb en zeker interesse heb om bij haar te komen werken. Ze neemt het eind van deze maand weer contact met me op en dat is een fijn gevoel voor mij, want dan heb ik in ieder geval een backup plan. Dus mocht ik hier naar een maand geen verlenging krijgen dan ga ik daar mijn laatste maand volbrengen. Maar ik wil nu toch wel langer blijven hangen op een werkplek dan twee en een halve week, want ik ben wel een beetje moe van al dat heen en weer gereis.
Op het eind van de middag ben ik richting Mandurah gereden, mijn nieuwe woonplaats voor door de weeks. Ik ga daar samenwonen met Ayla en Marieke. Mijn oude huisgenootje Marieke wordt mijn nieuwe huisgenootje.. Mandurah is zoals ik al eerder zei de tweede grootste stad van de staat WA. Het heeft ruim 83.300 inwoners. Het ligt aan het water, heeft een mooi strand en een gezellig centrum. Toen ik op de namiddag het huisje binnen kwam moesten de meiden al bijna weer weg, zij draaien samen de nachtdiensten bij GD Pork. En ik los hun 's morgens vroeg af.
De volgende ochtend ging de wekker wel erg vroeg, om 2:50 om precies te zijn. Gek genoeg had ik geen problemen met het opstaan.. Toen ik aankwam zat iedereen al in de kantine. Ik werkte met Peter the manager, Sarah, Paul, Pedro en Tito. Ik heb me omgekleed in mijn werkshirt en overal, hup de laarzen aan en we zijn naar de stallen gelopen. Als je door de poort van het bedrijf komt moet je je handen wassen, dit om besmetting te voorkomen. En we konden meteen los, er moesten zo’n 500 tot 600 biggen bij de moeders weg gehaald worden. Ze werden bij de achterpoten opgetild en aangegeven. De een dikker dan de ander. Sommige biggetjes hadden tatoeages op hun oor, wat betekend dat die biggen op de boerderij blijven om mee te fokken. De anderen gingen in metalen bakken de vrachtwagen in. Het eerste wat ik dacht die ochtend was dat ik misschien maar vegetarisch wordt. Ik vond het eigenlijk zo brut, al die biggetjes die krijsen, ze worden zomaar bij hun moeder vandaan gehaald en in koude metalen bakken gezet. Na het tillen van al die biggen kon ik de spieren in mijn armen voelen verzuren. Vervolgens werden de zeugen verplaatst en moesten de boxen schoon gemaakt worden. De eer was aan mij.. Schort voor, bril op en met een grote waterslang moest alles weg gespoeld worden. Halverwege wilde ik een haarlok achter m’n oor doen, want die was de hele tijd zo vervelend, keek ik om, hing daar een spin tegen m’n hoofd.. Brr toen schreeuwde ik harder dan de varkens.. Het was een hele grote spin, zo groot als mijn handpalm. Zijn lijf was oranje rood, zijn pootjes zwart met wit en zijn rug geel met zwart. Volgens google is het The Marbled Orb Weaver..
Een van de jongens kwam aangerend en heeft de spin met de waterslang weg gespoten.. Toen ik klaar was met het schoonmaken dacht ik dat het erop zat maar niets was minder waar. De hogedruk spuit moest er ook nog door, er mogen namelijk geen resten van wat dan ook achter blijven ivm besmettingen gevaar. Dus alles nog een keer bij langs met de hoge druk spuit. Een van mijn collega’s volgde met een gasbranden om de ruimte steriel te maken.
Halverwege werd mijn hogedruk spuit uitgezet want het was tijd voor pauze. Voor we naar de kantine liepen moesten we weer handen wassen en we moesten onze laarzen schoonspuiten. Na een half uurtje pauze mocht ik mijn taak afmaken. Vervolgens moesten er warm houd lampen in de boxen gehangen worden, zodat de aanstaande moeders verplaatst konden worden. Dus ik de lampen ophangen, de stekker door het gat en in het stopcontact. Bij nr 11 dacht ik in enen weer even aan de spin, ik keek door het gat en ja hoor daar zat hij, dezelfde spin als eerder die ochtend. Ik met de stekker die spin naar buiten duwen en toen kon ik hem mooi even bestuderen.. Gatver de gatver wat een groot ding.. Na een tijdje heb ik hem van de stekker afgegooid en mijn werk afgemaakt. Daarna heb ik geholpen bij het verplaatsen van de varkens, voordat ik het wist was het 13 uur en zat mijn eerste werkdag erop. Pff ik was lichamelijk moe en mijn armen deden pijn. Toen ik thuis kwam waren Marieke en Ayla net op. We besloten om samen naar de sportschool te gaan, na een uurtje trainen hebben we boodschappen gedaan en eten gekookt. De meiden zijn naar het werk gegaan en ik ben na het eten op bed gegaan.
Om 03:50 ging mijn wekker weer. Ik heb me aangekleed, m’n lunch klaar gemaakt en ben richting het werk gereden. Ik heb me daar omgekleed en we zijn naar de stallen gelopen. Ik mocht ik de grote stal beginnen met voeren, de varkens maakten erg veel lawaai. Ik moest de hendels bij elke rij omzetten en de brokken vielen in de voederbakken. Nadat alle rijen eten hadden was het stil. Ik heb de hendel weer omgezet, zodat de boel weer afgesloten was en weer gevuld konden worden. Vervolgens moest ik met een schrabber de poep van de varkens uit de boxen vegen. Twee van de boxen die ik de vorige dag schoon had gemaakt, waren nog leeg en moesten nog met de gasbrander steriel gemaakt worden, dit deed mijn collega, terwijl ik met spinnen gif de box bij langs ging. Jaja, karma is a bitch. Na dit mooie klusje mocht ik beginnen met injecteren van de zeugen. Sommigen hadden een open wonden of infecties en die worden met een kuur behandeld. Na een korte uitleg mocht ik aan de slag. Toen dat klusje geklaard was mocht ik de kleine zwakkere biggetjes ook injecteren. Ooh dat vond ik bijna zielig om te doen. Maar na drie of vier wordt het routine en na een paar uurtjes had ik alles gehad. Ik voelde me net een dierenarts, injecteren, de varkens en biggetjes merken en alles aftekenen op de papieren. En nadat alles weer opgeruimd was, hebben we nog wat zeugen verplaatst en toen zat mijn tweede werkdag er ook alweer op.. Pff.. Wat een dag.. Ik was doodmoe. Ik heb uit het werk even boodschappen gedaan en voor de dames chili con carne gemaakt. Want daar had ik de hele dag al zin in. De meiden zijn naar het werk gegaan en ik ben naar Rockingham gereden. Ik heb samen met Jess een wijntje gedronken en een filmpje gekeken. Om 23 uur kon ik mijn ogen niet meer openhouden en ik ben zo in slaap gevallen. Vandaag heb ik een dagje niks op de planning en ik ben vanavond, samen met Marieke en Ayla bij twee collega’s uitgenodigd voor het avond eten. Dat wordt vast gezellig! Oja ik ga samen met Marieke de uitdaging aan om wat kilo’s te verliezen, ik moet minimaal 5 kilo kwijt en daarvoor gaan we onder andere 5 dagen in de week te sporten en gezonder eten.. Ik ben benieuwd wat al mijn nieuwe uitdagingen mij weer gaat brengen, maar ik heb er zin in! Goed weekend!
Op dinsdag waren de kinderen vrij van school. Wegens de komende bezuinigingen in het onderwijs gingen de leraren protesteren. Het was een grijs en regenachtige dag en ik vond het maar koud, dus besloot de open haard aan te steken. Ondertussen was ik een Barbie film aan het downloaden voor de meiden. Die hebben we in het begin van de middag met z’n drieën gekeken. Aan het eind van de middag vond Jodie dat de kids wel wat klusjes konden doen, dus de achter tuin moest worden opgeruimd en aangeveegd door de jongens en de meiden moest de slaapkamers opruimen. Na het eten heb ik Jodie eraan herinnerd dat mijn visum papieren nog getekend moesten worden, dus ze is in de avond langs haar vader gegaan en die heeft mijn papieren getekend.
Toen de meiden op bed lagen hebben Trevor, Jodie en ik een spannend bordspel gespeeld met de jongens. Een van de jongens was zo bang dat hij niet meer mee wilde doen. Om negen uur lag iedereen op bed en dat was mijn laatste avondje.
De volgende ochtend was het mijn laatste ochtend met de kids. Jodie was weer aan het werk. Hup kids uit bed, omkleden, lunch klaar maken, haren doen, tanden poetsen en naar school. IJverig als ik ben mijn beddengoed in de was, de vaatwasser aan, de keuken schoonmaken, stofzuigen, m’n spullen in de auto en gaan.. Onderweg heb ik me fijn geïrriteerd aan de road trains die bij elke heuvel vaart verminderen en aan alle weg werkzaamheden. Ik geloof dat ik daarin een echte Nederlander ben.. Toen ik in Rockingham aankwam kreeg ik bericht van Dolly, zij is de Nederlandse mevrouw met een paarden fokkerij net boven Perth. Ze wil me graag aan het werk hebben. Ik heb haar verteld dat ik net een ben begonnen op de varkensboerderij, maar dat ik eerst een maand contract heb en zeker interesse heb om bij haar te komen werken. Ze neemt het eind van deze maand weer contact met me op en dat is een fijn gevoel voor mij, want dan heb ik in ieder geval een backup plan. Dus mocht ik hier naar een maand geen verlenging krijgen dan ga ik daar mijn laatste maand volbrengen. Maar ik wil nu toch wel langer blijven hangen op een werkplek dan twee en een halve week, want ik ben wel een beetje moe van al dat heen en weer gereis.
Op het eind van de middag ben ik richting Mandurah gereden, mijn nieuwe woonplaats voor door de weeks. Ik ga daar samenwonen met Ayla en Marieke. Mijn oude huisgenootje Marieke wordt mijn nieuwe huisgenootje.. Mandurah is zoals ik al eerder zei de tweede grootste stad van de staat WA. Het heeft ruim 83.300 inwoners. Het ligt aan het water, heeft een mooi strand en een gezellig centrum. Toen ik op de namiddag het huisje binnen kwam moesten de meiden al bijna weer weg, zij draaien samen de nachtdiensten bij GD Pork. En ik los hun 's morgens vroeg af.
De volgende ochtend ging de wekker wel erg vroeg, om 2:50 om precies te zijn. Gek genoeg had ik geen problemen met het opstaan.. Toen ik aankwam zat iedereen al in de kantine. Ik werkte met Peter the manager, Sarah, Paul, Pedro en Tito. Ik heb me omgekleed in mijn werkshirt en overal, hup de laarzen aan en we zijn naar de stallen gelopen. Als je door de poort van het bedrijf komt moet je je handen wassen, dit om besmetting te voorkomen. En we konden meteen los, er moesten zo’n 500 tot 600 biggen bij de moeders weg gehaald worden. Ze werden bij de achterpoten opgetild en aangegeven. De een dikker dan de ander. Sommige biggetjes hadden tatoeages op hun oor, wat betekend dat die biggen op de boerderij blijven om mee te fokken. De anderen gingen in metalen bakken de vrachtwagen in. Het eerste wat ik dacht die ochtend was dat ik misschien maar vegetarisch wordt. Ik vond het eigenlijk zo brut, al die biggetjes die krijsen, ze worden zomaar bij hun moeder vandaan gehaald en in koude metalen bakken gezet. Na het tillen van al die biggen kon ik de spieren in mijn armen voelen verzuren. Vervolgens werden de zeugen verplaatst en moesten de boxen schoon gemaakt worden. De eer was aan mij.. Schort voor, bril op en met een grote waterslang moest alles weg gespoeld worden. Halverwege wilde ik een haarlok achter m’n oor doen, want die was de hele tijd zo vervelend, keek ik om, hing daar een spin tegen m’n hoofd.. Brr toen schreeuwde ik harder dan de varkens.. Het was een hele grote spin, zo groot als mijn handpalm. Zijn lijf was oranje rood, zijn pootjes zwart met wit en zijn rug geel met zwart. Volgens google is het The Marbled Orb Weaver..
Een van de jongens kwam aangerend en heeft de spin met de waterslang weg gespoten.. Toen ik klaar was met het schoonmaken dacht ik dat het erop zat maar niets was minder waar. De hogedruk spuit moest er ook nog door, er mogen namelijk geen resten van wat dan ook achter blijven ivm besmettingen gevaar. Dus alles nog een keer bij langs met de hoge druk spuit. Een van mijn collega’s volgde met een gasbranden om de ruimte steriel te maken.
Halverwege werd mijn hogedruk spuit uitgezet want het was tijd voor pauze. Voor we naar de kantine liepen moesten we weer handen wassen en we moesten onze laarzen schoonspuiten. Na een half uurtje pauze mocht ik mijn taak afmaken. Vervolgens moesten er warm houd lampen in de boxen gehangen worden, zodat de aanstaande moeders verplaatst konden worden. Dus ik de lampen ophangen, de stekker door het gat en in het stopcontact. Bij nr 11 dacht ik in enen weer even aan de spin, ik keek door het gat en ja hoor daar zat hij, dezelfde spin als eerder die ochtend. Ik met de stekker die spin naar buiten duwen en toen kon ik hem mooi even bestuderen.. Gatver de gatver wat een groot ding.. Na een tijdje heb ik hem van de stekker afgegooid en mijn werk afgemaakt. Daarna heb ik geholpen bij het verplaatsen van de varkens, voordat ik het wist was het 13 uur en zat mijn eerste werkdag erop. Pff ik was lichamelijk moe en mijn armen deden pijn. Toen ik thuis kwam waren Marieke en Ayla net op. We besloten om samen naar de sportschool te gaan, na een uurtje trainen hebben we boodschappen gedaan en eten gekookt. De meiden zijn naar het werk gegaan en ik ben na het eten op bed gegaan.
Om 03:50 ging mijn wekker weer. Ik heb me aangekleed, m’n lunch klaar gemaakt en ben richting het werk gereden. Ik heb me daar omgekleed en we zijn naar de stallen gelopen. Ik mocht ik de grote stal beginnen met voeren, de varkens maakten erg veel lawaai. Ik moest de hendels bij elke rij omzetten en de brokken vielen in de voederbakken. Nadat alle rijen eten hadden was het stil. Ik heb de hendel weer omgezet, zodat de boel weer afgesloten was en weer gevuld konden worden. Vervolgens moest ik met een schrabber de poep van de varkens uit de boxen vegen. Twee van de boxen die ik de vorige dag schoon had gemaakt, waren nog leeg en moesten nog met de gasbrander steriel gemaakt worden, dit deed mijn collega, terwijl ik met spinnen gif de box bij langs ging. Jaja, karma is a bitch. Na dit mooie klusje mocht ik beginnen met injecteren van de zeugen. Sommigen hadden een open wonden of infecties en die worden met een kuur behandeld. Na een korte uitleg mocht ik aan de slag. Toen dat klusje geklaard was mocht ik de kleine zwakkere biggetjes ook injecteren. Ooh dat vond ik bijna zielig om te doen. Maar na drie of vier wordt het routine en na een paar uurtjes had ik alles gehad. Ik voelde me net een dierenarts, injecteren, de varkens en biggetjes merken en alles aftekenen op de papieren. En nadat alles weer opgeruimd was, hebben we nog wat zeugen verplaatst en toen zat mijn tweede werkdag er ook alweer op.. Pff.. Wat een dag.. Ik was doodmoe. Ik heb uit het werk even boodschappen gedaan en voor de dames chili con carne gemaakt. Want daar had ik de hele dag al zin in. De meiden zijn naar het werk gegaan en ik ben naar Rockingham gereden. Ik heb samen met Jess een wijntje gedronken en een filmpje gekeken. Om 23 uur kon ik mijn ogen niet meer openhouden en ik ben zo in slaap gevallen. Vandaag heb ik een dagje niks op de planning en ik ben vanavond, samen met Marieke en Ayla bij twee collega’s uitgenodigd voor het avond eten. Dat wordt vast gezellig! Oja ik ga samen met Marieke de uitdaging aan om wat kilo’s te verliezen, ik moet minimaal 5 kilo kwijt en daarvoor gaan we onder andere 5 dagen in de week te sporten en gezonder eten.. Ik ben benieuwd wat al mijn nieuwe uitdagingen mij weer gaat brengen, maar ik heb er zin in! Goed weekend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
